| รหัสเครื่องมือวัด | 57 |
| ชื่อเครื่องมือวัด | ความเอื้อเฟื้อ |
| งานวิจัยอ้างอิง | 0ไม่มีข้อมูล |
| ที่เก็บงานวิจัย | สถาบันวิจัยพฤติกรรมศาสตร์ |
| หมายเลขเรียกหนังสือ | |
| คำสำคัญ | |
| ที่มาของเครื่องมือวัด | สร้างเอง |
| รายละเอียดที่มาของเครื่องมือวัด | อาศัยแนวทางการศึกษา วัฒนธรรม ภาคปฏิบัติ (กรมการวัฒนธรรม,496 :3) |
| จุดประสงค์ในการสร้างเครื่องมือวัด | เพื่อพัฒนาเครื่องมือ |
| รูปแบบการตรวจและการให้คะแนน | Rating Scale |
| รายละเอียดรูปแบบการตรวจและการให้คะแนน | มาตร 8 หน่วยด้านพฤติกรรม บ่อยที่สุด ถึง ไม่เคยเลยด้านความตั้งใจที่จะกระทำ ต้องทำอย่างยิ่ง ถึง ต้องไม่ทำอย่างยิ่ง |
| คุณภาพของเครื่องมือวัด | นักเรียนประถม 6 โรงเรียนพญาไท 60 คน |
| ความยาก วิธีการและพิสัย | |
| อำนาจจำแนก วิธีการ และพิสัย | |
| ความเที่ยงตรง วิธีการ ดัชนีทั้งฉบับ | แบ่งเป็นด้านการช่วยเหลือทางกำลังกาย 7 ข้อ |
| ความเชื่อมั่น | สปส |
| กลุ่มเป้าหมายและกลุ่มตัวอย่าง | นักเรียนมัธยม 1 ปีการศึกษา 2522 ของรัฐบาล สังกัดกรมสามัญศึกษากระทรวงศึกษาธิการ ในเขตกรุงเทพ 25 โรงเรียน จำนวน 979 คน ชาย 523 คนหญิง 456 คน ใช้วิธีการสุ่มตัวอย่างแบบแบ่งชั้น |
| เวลาในการใช้เครื่องมือ | 1 ชม.45 นาที (ทุกฉบับ) |
| จุดประสงค์ของเครื่องมือวัด | ความเอื้อเฟื้อ หมายถึง พฤติกรรมที่ช่วยเหลือผู้อื่น ซึ่งแสดงออกในด้านการให้สิ่งของเงินทอง การช่วยเหลือทางกำลังกาย และการช่วยเหลือทางวาจา และความคิดมี 20 ข้อ ซึ่งผู้วิจัยได้วัดทางด้านพฤติกรรม 10 ข้อ และด้านความตั้งใจที่จะกระทำ 10 ข้อ มี 20 ข้อ แบ่งเป็นด้านการให้สิ่งของเงินทอง 6 ข้อ แบ่งเป็นด้านการช่วยเหลือทางกำลังกาย 7 ข้อ แบ่งเป็นด้านการช่วยเหลือทางวาจาและความคิด 7 ข้อ |
| ตัวอย่างเครื่องมือวัด | ตัวอย่างด้านพฤติกรรม (0) เมื่อเพื่อนลืมอุปกรณ์การเรียน เช่น ดินสอ ยางลบ นักเรียนให้เพื่อนยืมบ่อยครั้งเพียงไร บ่อยที่สุด ถึง ไม่เคยเลย ทุกครั้ง ถึง ไม่เคยเลย |
[