| รหัสเครื่องมือวัด | 48 |
| ชื่อเครื่องมือวัด | ความรู้เกี่ยวกับการปฏิบัติต่อเด็ก |
| งานวิจัยอ้างอิง | 0ไม่มีข้อมูล |
| ที่เก็บงานวิจัย | สถาบันวิจัยพฤติกรรมศาสตร์ |
| หมายเลขเรียกหนังสือ | 1750 |
| คำสำคัญ | |
| ที่มาของเครื่องมือวัด | สร้างเอง |
| รายละเอียดที่มาของเครื่องมือวัด | |
| จุดประสงค์ในการสร้างเครื่องมือวัด | เพื่อพัฒนาเครื่องมือ |
| รูปแบบการตรวจและการให้คะแนน | Test |
| รายละเอียดรูปแบบการตรวจและการให้คะแนน | |
| คุณภาพของเครื่องมือวัด | ผู้ปกครองเด็ก จำนวน 120 คน |
| ความยาก วิธีการและพิสัย | |
| อำนาจจำแนก วิธีการ และพิสัย | t-test 2.69-7.29 |
| ความเที่ยงตรง วิธีการ ดัชนีทั้งฉบับ | เป็นเกณฑ์ |
| ความเชื่อมั่น | N = 51 คน สูตร KR - 21 ZGuilford, 1954 : 381) = .71 |
| กลุ่มเป้าหมายและกลุ่มตัวอย่าง | ผู้ปกครองน.ร. ประถมต้นและมัธยมต้นในกรุงเทพฯ 662 คน เป็นมารดาของนักเรียน 386 คนพ่อ 145 คน และผู้ปกครองประเภทอื่น อีก 131 คน (58%, 22% และ 20% และผู้ตอบทั้งหมดตามลำดับ)ครึ่งหนึ่งมาจากโรงเรียนในถิ่นที่แออัดมาก ครึ่งหนึ่งมาจากโรงเรียนในถิ่นที่แออัดน้อย |
| เวลาในการใช้เครื่องมือ | |
| จุดประสงค์ของเครื่องมือวัด | ความรู้เกี่ยวกับการปฏิบัติต่อเด็ก หมายถึง ปริมาณความรู้ที่ถูกต้องเกี่ยวกับสิ่งที่ควรปฏิบัติและไม่ควรปฏิบัติต่อเด็กในช่วงอายุต่างๆ ตั้งแต่ทารกจนถึงวัยรุ่นวัดได้โดยให้ตอบว่าข้อความใดถูกต้องและข้อความใดผิด มีทั้งสิ้น 15 ประโยค คะแนนสูงแสดงว่า ผู้ตอบมีความรู้ที่ถูกต้องเกี่ยวกับหลักการเลี้ยงดูเด็กมาก ในกรณีที่จะต้องแบ่งผู้ตอบออกเป็นผู้มีความรู้มากและน้อย ใช้คะแนนเฉลี่ยของกลุ่มตัวอย่าง คือ 8.5 คะแนนเป็นเกณฑ์มี 15 ข้อ |
| ตัวอย่างเครื่องมือวัด | ขีด ถูก ข้อผิด 1. การเฆี่ยนตีเด็ก ไม่ว่าเด็กเล็กหรือเด็กโตเป็นสิ่งล้าสมัย 2. แม่ควรให้ความสนใจแก่เด็กทันทีที่แกร่งทุกครั้งในช่วงของปีแรก |
[