พรเทพ เสถียรนพเก้า. (2543). ผลการฝึกอบรมเพื่อพัฒนาเจตคติต่อการอนุรักษ์น้ำ ของนักเรียนประถมศึกษา. ปริญญานิพนธ์ วท.ม (พฤติกรรมศาสตร์).สถาบันวิจัยพฤติกรรมศาสตร์. การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ดังนี้คือ 1) เพื่อสร้างและพัฒนาชุดฝึกอบรมเพื่อพันาเจตคติต่อการอนุรักษ์น้ำที่มีประสิทธิภาพสำหรับนักเรียน ประถมศึกษา 2) ประสิทธิภาพชุดฝึกอบรมที่ได้สร้างขึ้น กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยได้แก่ นักเรียนประถมศึกษาปีที่ 5 โรงเรียนวัดปลูกศรัทธา เขตลาดกระบัง กรุงเทพมหานคร ภาคเรียนที่ 1 ปีการศึกษา 2543 จำนวน 73 คน ได้รับการสุ่มอย่างง่ายเพื่อกำหนดเป็นกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุม กลุ่มละ 37 และ 36 คน ตามลำดับกลุ่มทดลองได้รับการฝึกอบรม เพื่อพัฒนาเจตคติ ต่อการอนุรักษ์น้ำส่วนกลุ่มควบคุมได้รับการฝึกอบรมตามคู่มือกิจกรรมและสื่อเพื่อการพัฒนาจิตพิสัยในระบบการเรียนการสอนระดับ ประถมศึกษา รวม 8 วัน วันละ 1 ชั่วโมง แบบแผนการทดลอง คือ Randomized control group pretest-posttest design มีการวัดเจตคติต่อการอนุรักษ์น้ำก่อนการฝึกอบรม หลังการฝึกอบรมและเมื่อสิ้นสุดการฝึกอบรมแล้ว 1 เดือน วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ค่าสถิติ (t-test) ในแบบ Dependent Samples กับ Different Score และใช้การวิเคราะห์ความแปรปรวนแบบสองทาง (Two-way ANOVA) ผลการวิจัยพบว่า 1. นักเรียนที่ได้รับการฝึกอบรมเพื่อพัฒนาเจตคติต่อการอนุรักษ์น้ำ มีเจตติและพฤติกรรมการอนุรักษ์น้ำสูงกว่าก่อนการทดลองและกลุ่มควบคุม ทั้งเมื่อสิ้นสุดการอบรม และเมื่อสิ้นสุดการฝึกอบรมแล้ว 1 เดือน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 2. นักเรียนที่เป็นเพศหญิง นักเรียนที่มีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนสูง และนักเรียนที่ได้รับการอบรมเลี้ยงดูแบบประชาธิปไตยมาก ที่ได้รับการฝึกอบรม เพื่อพัฒนาเจคติต่อการอนุรักษ์น้ำมีเจตคติต่อการอนุรักษ์น้ำเพิ่มขึ้นไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ จากนักเรียนที่มีลักษณะตรงข้าม ชุดฝึกอบรมนี้สามารถให้ผลดีกับนักเรียนทุกกลุ่ม โดยเฉพาะอย่างยิ่งนักเรียนที่ได้รับปริมาณการอบรมเลี้ยงดูประชาธิปไตยมาก และเมื่อพิจารณาจากผลการวิจัยพบว่า การเรียนการสอนอย่างเดียวไม่เพียงพอที่จะได้ทำให้เกิดพฤติกรรมในระยะยาวได้ ดังนั้นตัวแปรสำคัญที่ควรส่งเสริมให้เกิดขึ้นคือ เจตคติที่ดีต่อการอนุรักษ์น้ำ | SWU | | BSRI |