วัตถุประสงค์   การวิจัยครั้งนี้ มีจุดมุ่งหมายเพื่อศึกษาความสัมพันธ์ของตัวแปรในด้านการบำบัดรักษาทั้ง 3 ด้าน คือ  ตัวแปรด้านเภสัชวิทยา  ด้านจิตวิทยา  และด้านสังคม  รวมทั้งตัวแปรด้านภูมิหลังทางชีวสังคมกับระยะเวลาในการมีภาวะ 
การติดยาซ้ำของผู้ติดเฮโรอีนในระหว่างการบำบัดรักษา 
                วิธีดำเนินการวิจัย 
                 กลุ่มตัวอย่าง  ที่ใช้ศึกษาครั้งนี้ เป็นผู้ติดเฮโรอีนเพศชายที่เข้ารับการบำบัดรักษา ณ คลีนิคยาเสพติดสำนักอนามัย กรุงเทพมหานคร มีที่พักอาศัยอยู่ในเขตกรุงเทพมหานคร มีสมาชิกในครอบครัวตั้งแต่2 คนขึ้นไปและเป็นผู้ที่มีประวัติการ 
รักษารอบที่แล้วสามารถอยู่จนครบการรักษาและในระหว่างการบำบัดรักษาครั้งนั้นมีภาวะการติดยาซ้ำ จำนวน 263 คน แบ่งเป็นกลุ่มที่มีระยะในการติดยาซ้ำเร็ว 162 คน กลุ่มที่มีระยะในการติดยาซ้ำช้า 101 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้คือ แบบสอบถามเกี่ยวกับประวัติการรักษา ประวัติการติดยา ประวัติครอบครัว และแบบทดสอบบุคลิกภาพ PICS แล้วนำมาวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติไคสแควร์ 
                สรุปผล 
                 สรุปผลการวิจัยพบว่า มีขนาดของยาเมทาโดนที่ได้รับก่อนการติดยาซ้ำ มีความสัมพันธ์กับระยะเวลาในการมภาวะติดยา 
ซ้ำอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01และเมื่อวิเคราะห์ความสัมพันธ์ของตัวแปรทั้งหมดโดยแยกวิเคราะห์กลุ่มที่มีภาวะ 
การติดยาซ้ำช้า-เร็ว แล้วนำมาเปรียบเทียบกัน พบว่าตัวแปรที่มีอิทธิพลทำให้มีภาวะการติดยาซ้ำ-เร็ว ต่างกันคือ ขนาดของยา 
เมทาโดนที่ได้รับก่อนการเสพซ้ำ สภาพแวดล้อมของที่พักอาศัย และระดับเศรษฐกิจ (รายได้ต่อเดือน)